*മക്കള്ക്ക് വേണ്ടീ ഞാന് കാശൂനേടീ ;*
*അവരതുകൊണ്ട് ഇഗ്ലീഷുനേടീ ;*
*ഇന്നവര് എന്റെ നേര് പൊക്കൂന്ന കാലിനേ ;*
*സ്വപ്നത്തില് പോലും എനിക്ക് പേടീ ;*
*ഊണൂമുറക്കമില്ലാതെ ഞാന് നേടീയതൊക്കെ ;*
*അവര്ക്ക് വീതിച്ചൂ നല്കി ;*
*മക്കള്ക്ക് ഞാന് ഭാരമാവാതിരിക്കൂവാന് ;*
*വീടൊന്ന് മാത്രം ഞാന് ബാക്കീയാക്കീ ;*
*ഈയിടെ ഇവിടെയും യോഗം നടക്കൂന്നു ;*
*ചര്ച്ചകള് പലതു നടന്നിടൂന്നു ;*
*ചര്ച്ചയില് നല്ല പരസ്യം പറയുന്നു ;*
*മക്കള് മരുമക്കള് വാശിയോടെ ;*
*കൊച്ചിയിലുണ്ട് വൃദ്ധസദനം ഇപ്പൊ ;*
*കോഴിക്കോട്ടൂണ്ട് സേവാസദനം ;*
*കാര്യമെനിക്ക് മനസിലായി എന്റെ ;*
*വീടിന്നു മിന്നവര് നോട്ടമിട്ടു ;*
*ജീവന്റെ ജീവനാം എന്റെ മക്കള് എന്നെ ;*
*എങ്ങോ കളയാന് വെമ്പുന്ന മക്കള് ;*
*തളര്ച്ചയോടൊന്നുഞാന് ചാരിക്കിടക്കവേ ;*
*എന് ചാരുകസേരക്കൂം മുറുമുറുപ്പ് ;*
*അറിയാതെ ഓര്ത്തു ഞാന് പുറകിലുപേക്ഷിച്ച ;*
*യവ്വന ജീവിത കാലത്തെയും ;*
*അവളൊത്ത് കഴിയേണ്ടന് യവ്വന ജീവിതം ;*
*മരുഭൂമിയില് ഞാനും നഷ്ട്മാക്കി ;*
*പരിഭവ ദുഃഖ പരിദേവനങ്ങളും ;*
*പലതും പറഞ്ഞു കരഞ്ഞവളൂം ;*
*ഇതൊക്കെയും നമ്മുടെ മക്കള്ക്ക് വേണ്ടിയാ ;*
*ണാശ്വസിപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു ഞാനും ;*
*എന്നെ സ്നേഹിച്ചവള് എല്ലാം സഹിച്ചവള് ;*
*എന്നേ തനിച്ചാക്കി യാത്രയായി ;*
*സ്വര്ഗ്ഗത്തില് നിന്നെന്നെ അവളുവിളിക്കൂന്നൂ ;*
*മക്കളില്ലിവിടെ ഇങ്ങോട്ട് പോരൂ ;*
*മരണമാസന്നമായ് ഉപദേശമൊന്നെനി ;*
*ക്കൂണ്ടെന്റെ മക്കള്ക്ക് നല്കീടുവാന് ;*
*ആയുസും ജീവിതം നഷ്ട്മാക്കീട്ടാരും ;*
*സാമ്പാദിക്കല്ലെ മക്കള്ക്ക് വേണ്ടി ;*
*അവരെ പടച്ചവനീശ്വരനാണെങ്കില് ;*
*അവര് ക്കൂള്ളതെങ്ങനേം വന്നു ചേരും ;*
*മക്കളെ നോക്കേണ്ടെന്നര്ത്ഥമില്ല-അതിനായ് ;*
*കളയേണ്ട ജീവിതമെന്നു സാരം ;*
*മാതാ പിതാക്കള്ക്ക് നന്മ ചെയ്യാത്തോര് ;*
*ക്കില്ല സ്വര്ഗ്ഗം എന്ന് വേദ വാക്യം*